De Harley race geschiedenis is een verhaal apart. Vanaf dag èèn heeft H-D veel aan de racerij gedaan. Soms vol overgave, soms met tegenzin.
Binnen de grote groep van Harley liefhebbers is een selecte groep die niet alleen sterk geïnteresseerd is in de race geschiedenis maar deze ook praktiseert door bv een verzameling aan te leggen of zelfs nog mee te racen.
Zo ook een klant van mij. Die heeft door de jaren heen een voorraad onderdelen aangelegd en daar moeten nu motoren van gemaakt worden.
We zijn met de makkelijkste begonnen.

Type K750 was de opvolger van de WL750, bij ons bekend in de leger uitvoering als “Liberator”. Bij de introductie van de K750 was het een van de modernste motoren van zijn tijd,behalve dan dat het een zijklepper was. Het was de eerste zware motor waarbij blok en bak samen in het carter waren gemonteerd.
Het frame was zwaar uitgevoerd, de achtervork was scharnierend opgehangen met moderne veerelementen met ingebouwde schokbrekers zoals de Engelse concurrenten ook hadden. De racers waren volgens de regels gebaseerd op de straat uitvoering. De wegracers hadden de standaard achtervering, de dirt racers aangeschroefde hardtails.

De eerste K’s hadden geen transmissie deur. De versnellingsbak zat tussen de carter helften. Bak problemen? Blok demonteren en carter splijten. Op verzoek van de coureurs en tuners heeft H-D vanaf 1954 de zg “trapdoor” gemaakt waarbij de bak, door vier bouten te lossen, uit het carter genomen kon worden. Vanaf 2004  heeft H-D de trapdoor laten vervallen en moet je bij bak problemen weer het hele blok demonteren…………

Kogellagers en ander tussentandwiel.

Waar de racers wel verschilden van de straat uitvoering was de lagering in het blok. Waar bij de straat fietsen de krukas in rollenlagers draaide en de nokkenassen in bronzen bussen, bij de racers waren het allemaal kogellagers. Minder weerstand en makkelijker te monteren.

“Onze” replica is gebaseerd op een 1952 K750. Het eerste bouwjaar. Het blok had ik een aantal jaren terug al gereviseerd en behoefde verder geen aandacht behalve dat de puntontsteking vervangen moest worden door een magneetontsteking. Zit bij de staartfietsen de ontsteking op het nokkenas deksel, bij de racers zit hij op de plaats van de dynamo. Voor op het blok en aangedreven door de voorste uitlaat nokkenas. Nou is die aanpassing niet zomaar gedaan.

De magneet wordt via een adapter op het carter gemonteerd. Dat is niet zo moeilijk. De aandrijving is een ander verhaal.
De dynamo draait met een ander toerental dan de ontsteking. Om de ontsteking te monteren moet er een kleiner tussentandwiel gemonteerd worden. Dat kan niet zomaar. De as waar het tussentandwiel op draait zit op een ander punt in het carter. Die moet dus verplaatst worden. Dat houdt in dat er gelast en gefreesd
moet worden. Dit is een specialistische klus en daar heb ik dus ook hulp bij gehaald, Philippe. Philippe is een kunstenaar met motorblokken, draait zijn hand er niet voor om, om een (Japanse) 4 cilinder 2takt Grand Prix racer helemaal overhoop te halen en opnieuw te ontwerpen. Philippe doet voor mij de speciale klussen. Als het asje ook maar een paar honderdste millimeter verkeerd zit rammelen de tandwielen of lopen ze vast. Om het goed uit te meten had ik de beschikking over een origineel KR carter. Het asje zat precies op de goede plaats. Het blok is opmerkelijk stil. Er draaien toch maar 7 tandwielen in rond die ook nog een keer bloot staan aan wisselende belasting door klepvereen en de ontsteking.

Als een magneet jaren lang ergens op de plank ligt verdwijnt het magnetisme en vonkt hij slecht of niet meer. Zo ook deze. Nu heb ik daar wel een trucje voor maar dat werkte hier niet voldoenden. Gelukkig zijn ook daar specialisten voor. Magneet opgestuurd en met een paar dagen weer retour en vonken bij elke omwenteling.

Racers hebben geen kickstarter dus die hebben we hier ook niet gemonteerd. Dat houdt in dat hij aan geduwd moet worden. Alleen lukte mij het niet. Dus de buurman gecharterd. Die keek al een tijd uit naar zijn rol in het geheel. Na een meter of vijf sloeg hij al aan, meteen het gas er maar op en de straat uit. Spannend, want er zitten zoals het hoort, geen remmen op. De enige bedrading die gemonteerd zit gaat van de ontsteking naar de dodemans knop. Die heb je dus echt nodig want de schoenzolen geven niet echt veel vertraging.
Al met al viel de klus niet tegen en was de klant zeer tevreden. De KR staat nu bij de eigenaar op zolder naast een XR750TT, RR250 en een RR500{!!}.